In Kameroen! (verbazing-naar verbazing!)

Hey there!!
Even een berichtje uit Kameroen!!!

Afgelopen vrijdagnacht zijn Jose en ik gearriveerd in Douala Airport, we hebben gelukkig een goed vlucht gehad maar we waren best wel een beetje moe van de lange vlucht. Dus dachten we even snel onze bagage te halen en dan gelijk door te rijden naar Buea (Walters contactpersoon uit Kameroen zou ons ophalen.) om daar maar gelijk naar bed te gaan want we kwamen snachts aan en zouden nog een rit van 1.5 uur moeten reizen. zodat we uitgerust de volgende dag konden beginnen. Maar niets van dit al!!  Bij het bagage point bleek dat mijn backpack niet was mee gekomen, deze bleek in Istanboel achter gebleven te zijn. (heb ik weer ) Beetje balen, maar het was niet anders.Als het goed is kan ik deze eind van de week op komen halen. dus hoop dat het er dan wel is. Snel gingen we naar Walters en Jaqelien (ook een Live-Build vrijwilliger die al 2 weken hier in Kameroen zit)(Toffe meid trouwens!!) Eenmaal in de geregelde taxi reden we richting Buea. Overweldigd door de andere cultuur om ons heen. toen we ineens stil stonden met de auto, bleek dat we waren aangehouden door de Franse politie. Ze wilden onze paspoorten zien. Jaqelien had een officieel kopie paspoort aangevraagd en laten ondertekenen op het politiebureau. Dit betekende dat ze legaal met deze kopie mocht reizen. (ivm. Verliezen paspoort) Maar jaa, hier loopt alles anders dan je gedacht had. Dus de franse politie zei dat dit geen geldig document was. (terwijl handtekening van hun baas er op staat.) Hij wilde overduidelijk geld, probeerde dit met machtsmisbruik. Hoe corrupt kunnen mensen zijn! Dus gaf hij aan dat we niet mochten vertrekken. Stonden we daar dan met de auto langs de kant van de weg midden in de nacht, gelukkig hadden we Walters bij ons, (hele fijne man!!) die had ons gezegd; wat er ook gebeurd, blijf in de auto! Dit deden we en zo konden we naar 45 minuten weer weg.

Mijn eerste werkdag!!!
Spannendd!!!! Voelde de zenuwen goed vanmorgen! Ik wist nog niet op welke afdeling ik zou komen, maar mijn voorkeur ging uit naar Maternity (afdeling voor zwangere vrouwen die komen bevallen.)
Vanmorgen dus eerst met de hoofdzuster , sister Comfort gepraat hierover. En… jaaa ik mocht naar Materity! Een van de andere zusters zou mij aan het team voorstellen. Een maal binnen gekomen konden we niemand vinden. Gelijk dacht ik al, het zou toch niet zijn… nu een bevalling?!! En ja! De zuster duwde de deur van de bevallingsruimte (heel primitief trouwens!) open en zei tegen mij; Here you are, good luck! En daar kon ik het mee doen. Daar stond ik dan te-midden van de ruimte waar inderdaad een vrouw lag te bevallen. Er stonden 4 zusters om haar heen. Heb gevraagd of het oké was of ik kon mee kijken. Dit was prima. BIZAR hoor!! Hele ervaring voor mij, want ik had nog nooit ''in het echt'' een bevalling meegemaakt! De vrouw lag stil gaf amper een kik, ze was af en toe wat gebedjes aan het roepen.De 2 zusters hingen half over haar heen en waren op haar buik aan het duwen (behoorlijk hardhandig trouwens!) De andere twee stonden voor de vrouw en waren bezig het kind op te vangen, terwijl ze aan het roepen waren dat ze moest persen. Nogmaals.. de sfeer op dat moment was zo BIZAR! Deze was erg gespannen, nors en geïrriteerd. Heel mooi moment toen de baby geboren werd en de mond+neusje schoongemaakt werd, het baby’tje begon te huilen. Dit was bij iedereen merkbaar, want voorheen stonden ze te roepen en reageerde behoorlijk agressief en nu de baby geboren werd en een teken van leven gaf begonnen ze te neuriën en te zingen. De sfeer was nu totaal omgeslagen.

De baby werd schoongemaakt, gewogen en gemeten.
(prachtig iniminie baby meisje!!) Daarna liep een van de zusters er mee rond, het kind werd pas naar een ruim kwartier getoond aan de moeder, en terwijl ik dacht dat ze er helemaal gelukkig mee zou zijn (het was haar eerste baby) gebeurde het tegenovergestelde. Ze draaide haar hoofd weg!! Ik stond zo in een shock toe te kijken hoe ze de baby eigenlijk compleet negeerde. De baby werd vervolgens naar familie leden gebracht die in de hal hadden gewacht. Op dat moment gaat er van alles door je heen!

Ik was amper deze verbazing te boven of ik werd meegenomen na 1,5 uur met een van de zusters naar de moeder en haar pasgeboren kindje, want we gingen ………. Oorbellen prikken bij het kleine meisje!! Toen ik hier verbaast naar informeerde, werd er op gereageerd van: O’it is okee! It is a girl!

Tjaa heel verhaal is het inmiddels geworden, was niet helemaal de bedoeling 
Al met al: Ik van hier van de ene in de andere verbazing maar vind het super!