Belevenissen in Kameroen!
Blijf op de hoogte en volg Dircoline
30 Juli 2014 | Kameroen, Buéa
Hoiiii every-one!
Even wat nieuwtjes vanuit Kameroen!
De eerste 2 weken heb ik op de Maternity meegelopen (afdeling voor zwangere vrouwen+kids, bevallingen ect)
De dagdienst begint hier om 07.30. Dan begint hier de overdracht en lopen we met de nachtdienst alle kamers door met de zwangere vrouwen/baby's. Om 8.00 precies beginnen hier de 'preayers''. Al het personeel van het ziekenhuis komt dan samen in een grote ruimte, (vaak zitten er ook wat patiënten met familieleden bij) Hier wordt de dag gestart met zingen, bidden en een verhaal uit de Bijbel. (Dit doordat de mensen hier een heel groot belang hechten aan het geloof> meeste zijn Katholiek)
Donderdags is het de ochtend dat de mama's met hun kids tussen 3 weken en 1,5 jaar oud langs komen op de afdeling. De baby's worden dan gewogen, gemeten en krijgen hun vaccinaties.
Mijn taak deze morgen was om de kinderen te wegen. De moeders kwamen hun kindjes dan bij mij brengen en ik hees de kinderen dan in speciale hangpakjes om ze vervolgens op de ouderwetse manier te wegen. Eind de ochtend hadden we de 40 baby's gewogen,gemeten en hadden ze de vaccinaties gehad.
.........................................................................................
En toen!!!!!..............!!!!!!!
Een van de zusters kwam naar me toe en zei dat een van de patiënten een keizersnee zou moeten ondergaan. Of ik het leuk vond om mee te gaan in de operatiekamer en mee te kijken. En of ik dit leuk vond!! haha was alleen maar aan het stralen ;-)
Wel moest ik me eerst in een OK pakje hijsen, (hilarisch gezicht met die groene jurk en kapje op hoofd en over neus/mond) Maar zo ging ik (toch een klein beetje nerveus) naar binnen.
Hier stonden de arts en chirurg en de rest van de verplegers al om de brancard heen. Ik ging op een goed plekje staan waar ik alles op en top kon volgen. (tegelijker tijd hield ik goed in de gaten of ik de verplegers niet in de weg liep)
Terwijl de chirurg bezig was met opereren, was hij ook steeds grapjes aan het maken in het pidgin accent van hier. (waar ik dus -0,0 van versta!)
(erg luchtig sfeertje dus in de OK!)
Toen het baby'tje uit de moeder gehaald werd, werd het gelijk opgevangen door een van de verplegers die het kind ook gelijk de ruimte uit bracht. (voor onderzoek) Dus op dat moment had ik geen idee of het kind leefde of niet doordat het nog geen teken van leven had gegeven.
Even later zegt ineens de arts tegen mij: Do you now what organ this is?> hij liet me zien dat daar de blindedarm zat, en voor ik het wist .... was die er ook uit! heb nog steeds geen flauw idee waarom! (want dit stond niet in haar zorg dossier)
Terwijl de chirurg verder ging met de vrouw weer netjes dicht te maken gebeurde er zoiets bizars!!!
De moeder kwam bij uit de narcose! even serieus! ''Dit KAN NIET'', dacht ik!! Ze begon met haar benen en armen te trekken.....de chirurg riep tegen mij dat ik haar moest vasthouden. (op dat moment ben ik maar gelijk snel naar het hoofdeind gesneld, waar ik haar arm vast heb gepakt zodat deze niet de chirurg in de weg zat. (er ging van alles door me heen! In tussentijd had ze ook weer wat toegediend gekregen, waardoor ze weer 'wegraakte''.
Ik was zo overweldigd door alles wat ik had gezien, dat ik even niet wist wat te doen naardat de vrouw weer terug vervoerd werd naar de afdeling voor herstel. Gelukkig gaf een van de verplegers snel wat aanwijzingen.
Dus heb hierna geholpen met de operatie ruimte te steriliseren.
Gelukkig maken moeder en kind (prachtig jongetje!) het goed!
.........................................................................................
Later in de week was ik aanwezig bij opnieuw een bevalling, helaas ging dit niet soepel. De navelstreng kwam al voor het kindje eruit. Waardoor de baby ernstig gevaar liep om te stikken. Moeder werd gelijk voorbereid voor een keizersnee. Terwijl iedereen druk bezig was om alles voor te bereiden stond ik daar ineens alleen met de vrouw, deze was erg in bang voor wat komen ging en bleef zich maar aan me vastklampen... op zo'n moment voel je jezelf zo machteloos!! Het enige wat ik kon doen was op dat moment er zijn voor deze vrouw en haar proberen te laten zien dat je haar steunt in wat komen gaat.
Enige tijd later na de operatie kwam het nieuws dat het babytje het niet gered had en al in de buik was overleden. Met de moeder ging het ook niet goed doordat ze veel bloed was verloren en al erg zwak was....... Erg heftig dit om van zo dichtbij mee te maken!
.........................................................................................
Al met al .... ik zie een hoop erg heftige dingen hier. Maar toch blijf ik enorm genieten van ook de vele bijzondere momenten die ik hier mag meemaken! De dagen gaan veel te snel! Nu besef ik dat 1 maand veel te kort is! .. wil zo graag langer blijven!!
Op moment zit ik zonder stromend water, dus we moeten ons zien te redden met een emmertje water. (haha, ik mis de warme douche in NL!)
Ook heb ik een aantal huis+kamer-genootjes:
Nr. 1> Kakkerlakken!!! Brrrr, en dan niet zulke kleintjes maar enorme joekels!
Nr. 2> Veel muggen!!
Nr. 3> Hagedissen!
Nr. 4> Mieren!!
Even wat nieuwtjes vanuit Kameroen!
De eerste 2 weken heb ik op de Maternity meegelopen (afdeling voor zwangere vrouwen+kids, bevallingen ect)
De dagdienst begint hier om 07.30. Dan begint hier de overdracht en lopen we met de nachtdienst alle kamers door met de zwangere vrouwen/baby's. Om 8.00 precies beginnen hier de 'preayers''. Al het personeel van het ziekenhuis komt dan samen in een grote ruimte, (vaak zitten er ook wat patiënten met familieleden bij) Hier wordt de dag gestart met zingen, bidden en een verhaal uit de Bijbel. (Dit doordat de mensen hier een heel groot belang hechten aan het geloof> meeste zijn Katholiek)
Donderdags is het de ochtend dat de mama's met hun kids tussen 3 weken en 1,5 jaar oud langs komen op de afdeling. De baby's worden dan gewogen, gemeten en krijgen hun vaccinaties.
Mijn taak deze morgen was om de kinderen te wegen. De moeders kwamen hun kindjes dan bij mij brengen en ik hees de kinderen dan in speciale hangpakjes om ze vervolgens op de ouderwetse manier te wegen. Eind de ochtend hadden we de 40 baby's gewogen,gemeten en hadden ze de vaccinaties gehad.
.........................................................................................
En toen!!!!!..............!!!!!!!
Een van de zusters kwam naar me toe en zei dat een van de patiënten een keizersnee zou moeten ondergaan. Of ik het leuk vond om mee te gaan in de operatiekamer en mee te kijken. En of ik dit leuk vond!! haha was alleen maar aan het stralen ;-)
Wel moest ik me eerst in een OK pakje hijsen, (hilarisch gezicht met die groene jurk en kapje op hoofd en over neus/mond) Maar zo ging ik (toch een klein beetje nerveus) naar binnen.
Hier stonden de arts en chirurg en de rest van de verplegers al om de brancard heen. Ik ging op een goed plekje staan waar ik alles op en top kon volgen. (tegelijker tijd hield ik goed in de gaten of ik de verplegers niet in de weg liep)
Terwijl de chirurg bezig was met opereren, was hij ook steeds grapjes aan het maken in het pidgin accent van hier. (waar ik dus -0,0 van versta!)
(erg luchtig sfeertje dus in de OK!)
Toen het baby'tje uit de moeder gehaald werd, werd het gelijk opgevangen door een van de verplegers die het kind ook gelijk de ruimte uit bracht. (voor onderzoek) Dus op dat moment had ik geen idee of het kind leefde of niet doordat het nog geen teken van leven had gegeven.
Even later zegt ineens de arts tegen mij: Do you now what organ this is?> hij liet me zien dat daar de blindedarm zat, en voor ik het wist .... was die er ook uit! heb nog steeds geen flauw idee waarom! (want dit stond niet in haar zorg dossier)
Terwijl de chirurg verder ging met de vrouw weer netjes dicht te maken gebeurde er zoiets bizars!!!
De moeder kwam bij uit de narcose! even serieus! ''Dit KAN NIET'', dacht ik!! Ze begon met haar benen en armen te trekken.....de chirurg riep tegen mij dat ik haar moest vasthouden. (op dat moment ben ik maar gelijk snel naar het hoofdeind gesneld, waar ik haar arm vast heb gepakt zodat deze niet de chirurg in de weg zat. (er ging van alles door me heen! In tussentijd had ze ook weer wat toegediend gekregen, waardoor ze weer 'wegraakte''.
Ik was zo overweldigd door alles wat ik had gezien, dat ik even niet wist wat te doen naardat de vrouw weer terug vervoerd werd naar de afdeling voor herstel. Gelukkig gaf een van de verplegers snel wat aanwijzingen.
Dus heb hierna geholpen met de operatie ruimte te steriliseren.
Gelukkig maken moeder en kind (prachtig jongetje!) het goed!
.........................................................................................
Later in de week was ik aanwezig bij opnieuw een bevalling, helaas ging dit niet soepel. De navelstreng kwam al voor het kindje eruit. Waardoor de baby ernstig gevaar liep om te stikken. Moeder werd gelijk voorbereid voor een keizersnee. Terwijl iedereen druk bezig was om alles voor te bereiden stond ik daar ineens alleen met de vrouw, deze was erg in bang voor wat komen ging en bleef zich maar aan me vastklampen... op zo'n moment voel je jezelf zo machteloos!! Het enige wat ik kon doen was op dat moment er zijn voor deze vrouw en haar proberen te laten zien dat je haar steunt in wat komen gaat.
Enige tijd later na de operatie kwam het nieuws dat het babytje het niet gered had en al in de buik was overleden. Met de moeder ging het ook niet goed doordat ze veel bloed was verloren en al erg zwak was....... Erg heftig dit om van zo dichtbij mee te maken!
.........................................................................................
Al met al .... ik zie een hoop erg heftige dingen hier. Maar toch blijf ik enorm genieten van ook de vele bijzondere momenten die ik hier mag meemaken! De dagen gaan veel te snel! Nu besef ik dat 1 maand veel te kort is! .. wil zo graag langer blijven!!
Op moment zit ik zonder stromend water, dus we moeten ons zien te redden met een emmertje water. (haha, ik mis de warme douche in NL!)
Ook heb ik een aantal huis+kamer-genootjes:
Nr. 1> Kakkerlakken!!! Brrrr, en dan niet zulke kleintjes maar enorme joekels!
Nr. 2> Veel muggen!!
Nr. 3> Hagedissen!
Nr. 4> Mieren!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
